پاییز

دختر بچه ی پر مهری بود

که هیچ کس اورا درمدرسه ثبت نام نکرد

و آنقدر زیر زمین از ریشه درخت ها فرش بافت

و رخت چرک های باد راشست

که چشم هایش شبیه دوتا خرمالوی کرم خورده

و گوش هایش مثل گردوی دو نیم شده پوک شد

حالا ته این باغ مسی رنگ

با قلبی از لانه خالی گنجشک ها

سوزن گرامافون را روی آواز کلاغ ها میگذارد

و از فکر اینکه حتی گلدوزی هم بلد نیست

زاز زار گریه میکند!

محمود غیاثی